Terugkeer op de Nederlandse arbeidsmarkt

Voor een serie portretten ben ik op zoek naar mensen die een aantal jaren in het buitenland hebben gewoond en gewerkt en vervolgens weer in Nederland zijn gaan wonen en hier op zoek gingen naar werk.

Welke waarde heeft buitenlandervaring op de Nederlandse arbeidsmarkt? Een zoektochtje op internet leidt vooral naar informatie voor potentiële uitwisselingsstudenten en het belang van buitenlandervaring op het cv van hoogopgeleide starters op de arbeidsmarkt (in bepaalde branches).

Op een Vlaamse site (jobat.be) worden o.a. de volgende pluspunten van buitenlandervaring genoemd:
-open mindset
-uit je comfortzone durven stappen, ondernemend zijn
-flexibiliteit en zelfstandigheid
-betere ontwikkeling vaardigheden en attitude
-kunnen omgaan met cultuurverschillen

Best een mooi rijtje, toch? Maar gelden deze pluspunten alleen voor starters op de arbeidsmarkt of ook voor mensen die, zoals ik, ergens in de loop van hun werkende leven een aantal jaren in het buitenland werken en daarna terugkeren?

Gelukkig kom ik vaak mensen tegen die vinden dat buitenlandervaring - gecombineerd met een solide vakkennis - van waarde is. Ik krijg echter ook wel eens minder positieve reacties. Zo heb ik, vooral net na terugkeer, bij een aantal (werk)intermediairs meegemaakt dat mijn jaren in het buitenland als het ware niet meetelden. OK, dat komt op meerdere gebieden voor. Het is immers ook een heel gedoe om schadevrije jaren in het buitenland goedgekeurd te krijgen door een autoverzekeraar en er zijn nog wel meer voorbeelden te bedenken. We kunnen bijna heel Europa doorreizen zonder te merken dat er grenzen bestaan, maar wie (r)emigreert, merkt direct dat de landsgrenzen nog volop aanwezig zijn.

Maar goed, ik heb me dus verbaasd over sommige reacties. Alsof ik me zes jaar lang alleen maar bezig had gehouden met *sneeuwschuiven rond het huis. Toch heb ik geen seconde spijt gehad; niet van mijn jaren in Noorwegen en ook niet van mijn terugkeer. (R)emigreren is loslaten. Dat brengt onzekerheid met zich mee, maar ook vrijheid. Het maakt het makkelijker om bepaalde stappen te zetten, in mijn geval het gaan werken als zelfstandige.

Niet alleen omdat ik zelf een werkende teruggekeerde ben, maar ook vanuit mijn vak als loopbaancoach ben ik benieuwd hoe anderen dit ervaren (hebben); mensen die een periode in een ander land gewoond en gewerkt hebben en daarna terug zijn gegaan naar Nederland. Daar moeten er er toch aardig wat van rondlopen.

Wil jij jouw verhaal vertellen d.m.v. een portret op deze site? Neem dan contact met mij op via emmyvangraft(at)gmail.com of laat je contactgegevens achter in een berichtje hieronder. Ik zou het leuk vinden om mensen in uiteenlopende situaties te interviewen (soort werk, leeftijd, emigratieland, samenstelling huishouden, duur van het verblijf in het buitenland, etc.)

NB: reacties op het blog worden gescreend en zijn daarom niet direct zichtbaar.


Mijn werkstappen:
Voor vertrek: re-integratiecoach en loopbaancoach in loondienst
In Noorwegen (2007-2013): HRM adviseur in loondienst
Na terugkeer: zelfstandig arbeidsdeskundige, re-integratiecoach, loopbaancoach

Persoonlijke situatie:
Samenwonend (voor vertrek, in het buitenland en na terugkeer - met dezelfde partner)
Leeftijd bij vertrek: 38 - Leeftijd bij terugkomst: 44


*Bij het sneeuwschuiven had ik de volgende vaardigheden nodig:
-uithoudingsvermogen (want soms veel sneeuw)
-repetitieve werkzaamheden kunnen volhouden (idem)
-creatieve oplossingen bedenken (waar laat ik al die sneeuw?)
-planmatig werken (waar dump ik de eerste sneeuw zodat ik ook aan het einde de sneeuw nog kwijt kan?)