dinsdag 2 december 2014

Van Brabant naar Brussel en terug

Tijdens haar opleiding ontdekte Anne (25) haar passie voor Brussel. Het werd haar ambitie om daar later gaan wonen en werken. Sneller dan verwacht werd haar droom werkelijkheid. In 2012/2013 woonde en werkte zij in Brussel. Sinds een klein jaar is zij terug in Nederland.
Anne werkt op vrijwillige basis parttime als community manager/secretaresse bij Natuur- en Milieucentrum Ossenbeemd in Deurne. Dit is precies het werk dat ze graag doet. Nu nog een betaalde baan vinden!

De eerste kennismaking
Ik ben geboren en getogen in Noord-Brabant en heb van kinds af aan Vlaamse TV gekeken. Dat was eigenlijk de enige band die ik had met België; ik kwam er nooit. Dit veranderde tijdens een schoolreis naar Brussel in 2007. Ik deed toen een opleiding tot secretaresse en we gingen met school één dag naar Brussel. Dat is niet veel, nee, maar mijn interesse was gewekt. Er was zoveel te zien en op één of andere manier zag ik mezelf daar wel wonen. 

Doelgericht
Mijn eerste doel was om stage te lopen in Brussel. De school waar ik mijn opleiding deed, had echter geen mogelijkheid voor een buitenlandstage en je kon er ook geen Frans kiezen. Om mijn doel te bereiken zou ik dus van school moeten switchen en dat heb ik gedaan. Ik ben overgestapt naar het ROC Ter AA in Helmond. 

Zelf geregeld
Omdat het ROC Ter AA geen stageplaatsen in Brussel had voor het opleidingsniveau dat ik deed, heb ik alles zelf geregeld. Ik ben op internet gaan zoeken naar mogelijke stageplaatsen in de culturele sector. Die branche had mijn voorkeur omdat ik in Nederland al, via vakantie-, vrijwilligerswerk en stage, ervaring had opgedaan bij een museum. Ik verwachtte dat daar de beste kansen zouden liggen. Na een dag uitgebreid googelen en rondbellen, had ik mijn stage op zak!
Vervolgens moest ik natuurlijk nog een plek hebben om te wonen. Die heb ik ook via internet gezocht en gevonden; ik kon terecht bij een gastgezin net buiten Brussel. Mijn stage duurde van februari tot en met juni 2011 en daarna ben ik terug gegaan naar Nederland om mijn eindexamen te doen.

Baan in Nederland
Mijn plan was om een paar jaar in Nederland te werken om ervaring op te doen en te sparen. Ik zag voor me dat ik rond mijn 30e definitief naar Brussel zou gaan. 
In eerste instantie verliep alles redelijk volgens plan. Toen ik geslaagd was voor mijn examen, ging ik solliciteren. Het was niet zo dat de banen voor het oprapen lagen, maar na een tijdje had ik toch een baan als secretaresse gevonden. Door de crisis werd mijn jaarcontract helaas niet verlengd. Toen dacht ik: “Weet je wat, ik kijk gewoon of ik nu al iets in Brussel kan vinden”.

Een jaar in Brussel
Ik ben vanuit Nederland meteen via internet heel actief gaan zoeken naar secretariële/administratieve banen in België. In België was het ook crisis, dus ik dacht dat het best lastig zou worden. Ook omdat het Nederlandse MBO-diploma daar niet erkend wordt als diploma; het staat gelijk aan een getuigschrift. Dit was echter wat ik wilde, dus ik was vastbesloten om door te zetten tot ik mijn doel bereikt had.

Mijn inspanningen werden beloond, want ik kon aan de slag als administratief medewerker bij de Sportdienst van de Vlaamse Gemeenschapscommissie in Brussel. Ik had twee weken de tijd om mijn emigratie naar België te regelen, voordat mijn eerste werkdag zou beginnen. In België moest ik natuurlijk ook nog een aantal zaken regelen zoals een Belgische identiteitskaart, een bankrekening en het afsluiten van diverse verzekeringen. De eerste twee maanden was het huurappartement dat ik via internet had gevonden nog niet beschikbaar, maar gelukkig kon ik die periode terecht bij mijn oude gastgezin.

Het werken in Brussel heb ik niet als heel anders ervaren dan in Nederland. De inhoud van de baan was zoals ik verwachtte en de sfeer was gemoedelijk. Mijn Frans heb ik overigens niet zo veel gebruikt, hooguit aan de telefoon.
Het wonen en leven daar was voor mij een mooie ervaring. Er was zoveel te zien en te doen. Vooral van het omgaan met verschillende culturen heb ik veel geleerd. Wat me daarnaast opviel was dat Belgen nogal hard te werk gaan bij demonstraties en dergelijke, heel anders dan we in Nederland gewend zijn.
Ik heb ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om Wallonië te verkennen. In mijn vrije tijd heb ik heel wat uitstapjes gemaakt.

Aan de periode in Brussel kwam een einde toen in verband met bezuinigingen het contract van Anne niet  werd verlengd. Nadat ze de voors en tegens op een rijtje had gezet, besloot ze terug te gaan naar Nederland.

Terug in Noord-Brabant
Ik woon weer bij mijn ouders in Noord-Brabant. Doordat ik geen betaald werk heb en geen recht op  een uitkering, kan ik me momenteel geen eigen woonruimte veroorloven. Het was even wennen om weer in een dorp te wonen. Er zijn nu veel minder uitstapjes en het is een stuk stiller dan in Brussel. Het voordeel is dat het hier ’s nachts ook stil is waardoor ik uitgerust op banenjacht kan.

Banenjacht
Ik ben heel actief op zoek naar een baan. Dit doe ik op alle mogelijke manieren: traditioneel solliciteren, netwerken en workshops volgen. Ik heb ook meegewerkt aan een tijdschrift waarin ik me samen met een aantal werkzoekende secretaresses aan potentiële werkgevers presenteer. 
De markt in mijn richting is niet zo makkelijk. Er is veel concurrentie en werkgevers stellen harde eisen qua opleidingsniveau, werkervaring en woon-werkafstand. Zo zie ik soms dat er HBO-niveau gevraagd wordt voor werk waarvan ik zelf denk dat ik het prima zou kunnen doen.
Gelukkig is het niet zo dat ik alleen maar afwijzingen krijg; ik word ook wel eens uitgenodigd op basis van mijn cv. 

Ik laat me niet zo snel ontmoedigen, dus ik ga gewoon door met solliciteren. Mijn periode in België laat volgens mij zien dat ik zelfstandig ben, doelgericht, en dat ik goed kan plannen. Bovendien breid ik door mijn werk als community manager/secretaresse bij de Ossenbeemd mijn ervaring uit. Het is een mooie vrijwilligersbaan, maar uiteindelijk wil ik natuurlijk zo snel mogelijk in een betaalde baan aan de slag!

Toekomst
Ik richt mijn pijlen nu op het vinden van een baan in de secretariële/administratieve richting. Ik vind het belangrijk om binnen een bedrijf te werken waar ik afwisselend werk (ondersteunend en organiserend) kan doen. Daarnaast werk ik graag in een omgeving waar professionele groei gestimuleerd wordt, zodat ik me kan blijven ontwikkelen.

Dankzij mijn doorzettingsvermogen en omdat werkgevers in België andere eisen stellen, heb ik mijn ambitie kunnen waarmaken. Of ik in de toekomst weer een periode in België ga wonen? Dat weet ik nu nog niet. Ik ben in elk geval heel trots op mijn emigratie en heb er zeker geen spijt van.